9ο και... γράμματα σπουδάματα...

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το έτος 1992, καθώς εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, τους οργανισμούς και τις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.  Σ ε όλο τον κόσμο,   τα άτομα με αναπηρία  αντιμετωπίζουν φυσικά, κοινωνικά και  οικονομικά εμπόδια που τους αποκλείουν από τη συμμετοχή τους ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας .    Η 3η Δεκεμβρίου δεν είναι μια γιορτή για τα ΑΜΕΑ .     Είναι μια ευκαιρία να σκεφτούμε, να θυμηθούμε και να αναλογιστούμε όλοι μας τι έχει κάνει η κάθε κυβέρνηση, αλλά κι ο καθένας μας ξεχωριστά, για να αντιμετωπίζονται τα άτομα αυτά ισότιμα. Ένας από τους πιο διαδεδομένους τρόπους για την κατανόηση και την αποδοχή της αναπηρίας είναι ο βιωματικός. Μέσω της βιωματικής προσέγγισης, γίνεται ευκολότερα κατανοητή η φύση, η πρα

Ετήσια γιορτή, με παγκόσμιο χαρακτήρα των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας. Με συγκεντρώσεις και πορείες, η εργατική τάξη βρίσκει την ευκαιρία να προβάλει τα κοινωνικά και οικονομικά της επιτεύγματα και να καθορίσει το διεκδικητικό της πλαίσιο για το μέλλον. Η Πρωτομαγιά είναι απεργία και όχι αργία, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου. Η Πρωτομαγιά, ως εργατική γιορτή, καθιερώθηκε στις 20 Ιουλίου 1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς (Σοσιαλιστικής Διεθνούς) στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγου την 1η Μαΐου 1886, που διεκδικούσαν το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Κατέληξε σε αιματοχυσία λίγες μέρες αργότερα, με την επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας. Τα γεγονότα του Σικάγου Τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886 για το οκτάωρο, ωθούμενα από τις επιτυχημένες διεκδικήσεις των καναδών συντρόφων το

ΚΛΕΦΤΙΚΟ Μαύρη μωρέ μαυρη ειν' η ζωή που κάνουμε (2) Εμείς οι μαύροι κλέφτες, εμείς οι μαύροι κλέφτες (2) Ολη μωρέ, όλη μερούλα πόλεμο (2) όλη μερούλα πόλεμο το βράδι καραούλι (2) με φό- μωρέ με φόβο τρώμε το ψωμί(2) Με φόβο τρώμε το ψωμί, με φόβο περπατάμε (2) Ποτέ μωρέ, ποτέ μας δεν αλλάζουμε (2) ποτέ μας δεν αλλάζουμε και δεν ασπροφορούμε. Ο Θούρειος του Ρήγα Φεραίου Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά, μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά; Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή. Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά, να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά; Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή. Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς; Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ Αναδημοσίευση από;  http://www.alfavita.gr/