ΠΟΙΗΣΗ Ο. ΕΛΥΤΗ, Γ. ΣΕΦΕΡΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
[Ήτανε μια κοπέλα απ’ τη Σάμο…]
Ήτανε μια κοπέλα απ’ τη Σάμο που έχωσε το δεξί της στην άμμο και με τ’ άλλο το χέρι εκρατούσε ένα αστέρι ετούτη η κοπέλα απ’ τη Σάμο [Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης, Νότιος Αφρική, 1941] |
Η ποδηλάτισσα
Το δρόμο πλάι στη θάλασσα
περπάτησα που ‘κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.
Βρήκα τα φρούτα που ‘χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που ‘πεσε απ’ το χέρι της.
Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.
Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης,
Μουσική: Μιχάλης Τρανουδάκης, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Αφροδίτη Μάνου
(από το Cd «Η ποδηλάτισσα», 1979)
Στο κύμα πάει να κοιμηθεί
δεν έχει τι να φοβηθεί
Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει
γλάρος είναι και πηγαίνει
Από πόλεμο δεν ξέρει
ούτε τι θα πει μαχαίρι
Ο Θεός του ‘δωσε φύκια
και χρωματιστά χαλίκια
Αχ αλί κι αλίμονό μας
μες στον κόσμο το δικό μας
Δε μυρίζουνε τα φύκια
δε γυαλίζουν τα χαλίκια
Χίλιοι-δυο παραφυλάνε
σε κοιτάν και δε μιλάνε
Είσαι σήμερα μονάρχης
κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις.
***
Μουσική: Μιχάλης Τρανουδάκης, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Αφροδίτη Μάνου
(από το Cd «Η ποδηλάτισσα», 1979)
Έπεσα για να κολυμπήσω
κι άφησα την καρδιά μου πίσω
Άφησα την καρδιά μου χάμω
σαν το κοχύλι μες την άμμο
Πέρασαν όλες οι κοπέλες
με τα μαγιό και τις ομπρέλες
Ύστερα πέρασαν οι φίλοι
κανείς δε βρήκε το κοχύλι
Χρόνους και χρόνους κολυμπάω
που να ν αγάπη για να πάω
Έφαγε η θάλασσα το βράχο
κι έμεινε το νησί μονάχο.
***
Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
1η μελοποίηση-μουσική: Λίνος Κόκοτος, Ερμηνεία: Ρένα Κουμιώτη
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
2η μελοποίηση-μουσική: Μιχάλης Τρανουδάκης, Ερμηνεία: Αφροδίτη Μάνου
(από το Cd «Η ποδηλάτισσα», 1979)
Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
Αύγουστε μήνα και Θεέ
σε σένανε ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις
στο βράχο να φιλιόμαστε.
Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
Απ’ την Παρθένο στο Σκορπιό
χρυσή κλωστή να ράψουμε
κι έναν θαλασσινό σταυρό
στη χάρη σου ν’ ανάψουμε.
***
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Ρένα Κουμιώτη
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Μια φορά στα χίλια χρόνια
του πελάγου τα τελώνια
μες στα σκοτεινά τα φύκια
μες τα πράσινα χαλίκια.
Το φυτεύουνε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
το μαγεύουνε και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι.
Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.
Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαηδούν αλλιώς τ’ αηδόνια.
Δε γελάνε μήτε κλαίνε,
μόνο λένε μόνο λένε.
Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνεται η αγάπη αιώνια.
Να ‘χεις τύχη να ‘χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει.
Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.
***
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Η Παναγιά τα πέλαγα
κρατούσε στην ποδιά της.
Την Σίκινο, την Αμοργο
και τ’ άλλα τα παιδιά της.
Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί:
Ζει και ζει και ζει και ζει και ζει και ζει και ζει
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.
Απο την άκρη του καιρού
και πίσω απ’ τους χειμώνες
άκουγα σφύριζε η μπουρού
κι έβγαιναν οι Γοργόνες.
Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί:
Ζει και ζει και ζει και ζει και ζει και ζει και ζει
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.
Κι εγώ μέσα στους αχινούς
στις γούβες στ’ αρμυρίκια
σαν τους παλιούς θαλασσινούς
ρωτούσα τα τζιτζίκια:
Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει και ζει και ζει και ζει και ζει
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.
***
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης, Ρένα Κουμιώτη
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Σκίζει η πλώρη τα νερά
κι αντηχάνε τα βουνά.
Ντούκου ντούκου μηχανάκι,
ντούκου το παλιό μεράκι.
Τρίτη, Πέμπτη και Σαββάτο
μες της θάλασσας τον πάτο.
Ποιος θα ρίξει, ποιος θα πάρει
τ’ ασημένιο το φεγάρι.
Χάιντε, χάιντε βρε παιδιά,
πάμε στην Άγια Μαρίνα.
Πάμε στην Άγια Μαρίνα
με την όμορφη μπενζίνα.
Και Δευτέρα και Τετάρτη
ποιος θ’ ανέβει στο κατάρτι
κι άχου την Παρασκευή
ποιος θα κάτσει στο κουπί.
Βρε παπά το θυμιατό σου
γύρισέ το κατα δω
και με το βασιλικό σου
ράντισε μας το νερό.
Χάιντε, χάιντε βρε παιδιά,
πάμε στην Αγια Μαρίνα.
Πάμε στην Άγια Μαρίνα
με την όμορφη μπενζίνα.
Να βγουν και να περπατήσουν
σαν κορίτσια οι νερατζιές
κι όλ’ οι άντρες ν’ αγαπήσουν
μια και δυο και τρεις φορές.
Σκίζει η πλώρη τα νερά
κι αντηχάνε τα βουνά.
Ντούκου ντούκου μηχανάκι,
ντούκου το παλιό μεράκι.
Χάιντε, χάιντε βρε παιδιά,
πάμε στην Άγια Μαρίνα.
Πάμε στην Άγια Μαρίνα
με την όμορφη μπενζίνα.
***
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Εκεί στης Ύδρας τ’ ανοιχτά και των Σπετσών
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο
Μωρέ τού λέω πούν’ το μεσοφόρι σου
έτσι γυμνούλι πας να βρεις τ’ αγόρι σου
Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε
Αγόρι εγώ δεν έχω, μου αποκρίνεται
Βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται
Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται
ξανανεβαίνει κι απ’ τη βάρκα πιάνεται
Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε
Θεέ μου, συγχώρεσέ με, σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μου δίνει, το παλιόπαιδο
Σα λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε
Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε
***
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Σήκωνε το κλουβί μια δω μια κει
κι ο ήλιος πήγαινε απ’ την άλλη
Ν’ανάψει τ’ όμορφο κεφάλι
μια δω μια κει
ο ήλιος κάθε Κυριακή
Φώναζε στην αυλή και ψι και ψι
κι ο γάτος σήκωνε ποδάρι
Μέσα απ’ τα μάτια της να πάρει
και ψι και ψι
την αστραπή τους την χρυσή
Πήγαινε ν’ ανεβεί σκαλί σκαλί
την αγκαλιά ρούχα γεμάτη
Κι έλεγαν οι αγγέλοι νά’τη
σκαλί σκαλί
τη πιο μικρή μας αδερφή
Κάτασπρο γιασεμί και μι και μι
και μυστικέ μου αποσπερίτη
πάρτε με πάρτε με στην Κρήτη
και μη και μη
και μη ρωτάτε το γιατί
***
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης, Ρένα Κουμιώτη
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Γεια σου Απρίλη, γεια σου Μάρτη
και πικρή Σαρακοστή
βάζω πλώρη και κατάρτι
και γυρεύω ένα νησί
που δεν βρίσκεται στον χάρτη
βάζω πλώρη και κατάρτι.
Γεια σας έχθρες, γεια σας μίση
και γινάτι καθενός
άμα βρεις το ερημονήσι
όλα τ’ άλλα είναι καπνός.
Το κρατάνε στον αέρα
τέσσερα χρυσά πουλιά
δεν γνωρίζεις εκεί πέρα
ούτε κλέφτη ούτε φονιά
ούτε μάνα, ούτε πατέρα
δεν γνωρίζεις εκεί πέρα.
Μες της ερημιάς τ’ αγέρι
όλα αλλάζουνε με μιας
πιάνεις του Θεού το χέρι
και στα κύματα ακουμπάς
σαν το άγριο περιστέρι
πιάνεις του Θεού το χέρι.
***
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Εσείς του κόσμου οι σοφοί
για δώστε απάντηση σωστή.
Ποιος έχει το χρυσό κλειδί
όπου ανοίγουν οι ουρανοί;
Ένα κορίτσι το ‘χει
κι όποιος κι αν το παρακαλεί,
όχι του λέει όχι.
Βρε κορίτσι, βρε κορίτσι
μια ζωή την έχουμε.
Άνοιξέ μας άνοιξέ μας
άλλο δεν αντέχουμε.
Μάγισσες ρίχτε χαρτιά
και μελετήστε τα καλά.
Ποιος έχει το χρυσό κλειδί
όπου ανοίγουν οι ουρανοί;
Ένα κορίτσι το ‘χει
κι όποιος κι αν το παρακαλεί,
όχι του λέει όχι.
***
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Πρώτη ερμηνεία: Νίκος Δημητράτος, Χορωδία Λαμίας
(από το Cd «Ο ήλιος ο Ηλιάτορας», 1982)
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες “βίρα-μάινα”
την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ’ τις δυο μεριές
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο
κι έχει λοστρόμο αθώο ναύτη πονηρό
από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς
Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο
χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα.
***
Γεια σου κύριε Μενεξέ (το τραγούδι του κοριτσιού)
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Ελένη Βιτάλη
(από το Cd «Ο ήλιος ο Ηλιάτορας», 1982)
Δύο συ και τρία γω
πράσινο πεντόβολο
μπαίνω μέσα στον μπαξέ
γεια σου κύριε μενεξέ.
Σιντριβάνι και νερό
και χαμένο μου όνειρο.
Τζίντζιρας τζιντζίρισε
το ροδάνι γύρισε.
Χοπ αν κάνω δεξιά
πέφτω πάνω στη ροδιά.
Χοπ αν κάνω αριστερά
πάνω στη βατομουριά.
Το ‘να χέρι μου κρατεί
μέλισσα θεόρατη
τ’ άλλο στον αέρα πιάνει
πεταλούδα που δαγκάνει.
***
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης,
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
(από το Cd «Ο ήλιος ο Ηλιάτορας», 1982)
Ε σεις στεριές και θάλασσες
τ’ αμπέλια κι οι χρυσές ελιές
ακούτε τα χαμπέρια μου
μέσα στα μεσημέρια μου
“Σ’ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτον αγαπώ!”
Από τη μέση του εγκρεμού
στη μέση του άλλου πελάγου
“Σ’ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτον αγαπώ!”
Με τα μικρά χαμίνια του
καβάλα στα δελφίνια του
με τις κοπέλες τις γυμνές
που καίγονται στις αμμουδιές.
***
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Χορωδία Λαμίας
(από το Cd «Ο ήλιος ο Ηλιάτορας», 1982)
Βότσαλο μέσα στα νερά
του κοριτσιού η αποθυμιά
Κύκλοι και πώς ανοίγουνε
και με τα σένα σμίγουνε
ψηλά στη γλάστρα του βουνού
χρυσό γεράνι τ’ ουρανού
Ήλιε μου και τρισήλιε μου
ένα σου λόγο στείλε μου.
***
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Πρώτη ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
(από το Cd «Ο ήλιος ο Ηλιάτορας», 1982)
Άλλες ερμηνείες: Δημήτρης Λάγιος. Π. Θαλασσινός
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά
στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά
κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται
μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα
Κάνει να πάρει πέτρα την επαρατά
κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα
μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς
ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα.
Δ. Λάγιος
Π. Θαλασσινός
Γ. Νταλάρας
***
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Νίκος Δημητράτος, Χορωδία
(από το Cd «Ο ήλιος ο Ηλιάτορας», 1982)
Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
να ‘ν’ ήμερος να ‘ναι άκακος
λίγο φαΐ λίγο κρασί
Χριστούγεννα κι Ανάσταση
κι όπου φωλιάσει και σταθεί
κανείς να μην του φτάνει εκεί
Μα ήρθαν αλλιώς τα πράματα
τονε ξυπνάν χαράματα
τον παν τον φέρνουν πίσω μπρος
του τρώνε και το λίγο βιος
κι από το στόμα την μπουκιά
πάνω στην ώρα τη γλυκιά
του τηνε παίρνουνε κι αυτή
χαρά στους που ‘ναι οι δυνατοί!
Χαρά στους που ‘ναι οι Δυνατοί
γι’ αυτούς δεν έχει χόρταση.
***
Μουσική: Νένα Βενετσάνου, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Νένα Βενετσάνου
(από το Cd «Νέα Γη», 1996)
Από τους χρόνους τους παλιούς τό ‘χω βαθύ μεράκι
να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι
Τ’ άπιαστο σαν αερικό στην εμορφιά του Μάης
που αν κάνεις να τον μυριστείς αλίμονό σου εκάεις
Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι
ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα
Τι ζουμπούλια και τι κρίνα τι και τούτα τι κι εκείνα
ντο και ρε και φα και μι φούχτα μου και δύναμη
Ποιος θα μου δώκει δύναμη κι ένα μακρύ καμάκι
να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι
Που ‘ναι σπηλιά του ο ουρανός άγγελος η μαμά του
κι αφρός το φουστανάκι του στην άκρια του κυμάτου
Χτύπα χτύπα το ραβδάκι γίνε το νερό στ’ αυλάκι
φα και ρε και μι και ντο μες στο μπλε το ξάγναντο
Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια
έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό
Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές ν’ ανάψω ένα κεράκι
να κάνει θαύμα στα κρυφά για με το μαγισσάκι
Που να κοιμάμαι ξυπνητός να τρέχω ξαπλωμένος
και να με λεν χωρίς καρδιά μα να ‘μαι ερωτευμένος
Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι
ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα
Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια
έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό.
***
Μουσική: Λίνος Κόκοτος, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Ρένα Κουμιώτη
(από το Cd «Το θαλασσινό τριφύλλι»)
Κάθε πρωί όπου ξυπνώ
τρέχω στην πόρτα και κοιτώ
Τρίτη, Κυριακή, Δευτέρα
κι άλλη μια χαμένη μέρα
πάνε κι έρχονται όλη μέρα
τα βαπόρια και τα τραίνα
Ταχυδρόμε ανάθεμά σε
μόνο εμένα δεν θυμάσαι
πιάνει ο κόσμος περιστέρια
κι εγώ μένω μ’ άδεια χέρια
Ίσως νά ‘ναι και σταλμένο
σ’ άνθρωπο του φεγγαριού
ή και παραπεταμένο
σε μιαν άκρη τ’ ουρανού
Γράμμα τέτοιο δεν λαβαίνεις
άδικα μη περιμένεις
δεν σου τό ‘χουνε γραμμένο
κι αν σου τό ‘χουν – πάει αλλού
Άλλος μένει εκεί που μένεις
και το δίνουν αυτουνού.
***
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Πρώτη ερμηνεία: Ντόρα Γιαννακοπούλου
(από το Cd «Μικρές Κυκλάδες»)
Άλλες ερμηνείες: Μαρία Φαραντούρη, Σούλα Μπιρμπίλη
Του μικρού βοριά παράγγειλα, να ‘ναι καλό παιδάκι
Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι.
Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει
και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει.
Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές
Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές
Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί
Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί
Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα
τα καλοκαίρια τα ‘χασα κι έπεσα στον χειμώνα.
Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει
βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύε.
***
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Ερμηνεία: Σούλα Μπιρμπίλη
Πρώτη ερμηνεία: Ντόρα Γιαννακοπούλου
(από το Cd «Μικρές Κυκλάδες», 1963 )
Κοιμήθηκα κοιμήθηκα
στου γιασεμιού την ευωδιά
στην ερημιά του φεγγαριού
στο κυματάκι του γιαλού
Οι άνθρωποι μ’αρνήθηκαν
κανείς δε με σιμώνει
Μόνο μου κάνει συντροφιά
της νύχτας το τριζόνι
Έννοια σου λέει, έννοια σου
Κι εγώ είμαι εδώ σιμά σου
Για συντροφιά στην έγνοια σου
Και για παρηγοριά σου.
Τρι και τρι και τρι και τρι
Τι γλυκιά που είν’ η ζωή
Τι γλυκιά και τί πικρή
Τρι και τρι και τρι και τρι.
Σ. Μπιρμπίλη
Τ. Τσανακλίδου
Π. Πανδής
***
Μουσική: Μιχάλης Τρανουδάκης, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης, Ερμηνεία: Αφροδίτη Μάνου
(από το Cd «Η ποδηλάτισσα», 1979)
Πέτρες επήρα και κλαδιά
τα φύτεψα στην αμμουδιά
Και μια ψυχή μελέτησα
το λόγο δεν αθέτησα
Με τον καιρό με τον καιρό
έγινε αλήθεια τ’ όνειρο
Οι πέτρες μεγαλώσανε
και τα κλαδιά φυτρώσανε
Τα κυπαρίσσια τα κελιά
σου τα ‘κανα παραγγελιά
Τις πόρτες,τις αμπάρες σου
και τις οχτώ καμάρες σου
Στο μέρος το πιο δροσερό
έστησα το καμπαναριό
Και κύματα και κύματα
γύρω σου τ’ άσπρα μνήματα
Έλα κυρά και Παναγιά
με τ’ αναμμένα σου κεριά
Δώσε το φως το δυνατό
στον Ήλιο και στον Θάνατο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου