«Η προσευχή της δασκάλας»
Οι παρακάτω στίχοι είναι από την “Προσευχή της δασκάλας”, της Χιλιανής ποιήτριας Gabriela Mistral, που πήρε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1946. Η μετάφραση ανήκει στη Μαριάννα Τζανάκη. Η Χιλιανή ποιήτρια Γκαμπριέλα Μιστράλ. Η προσευχή της δασκάλας Κύριε! Εσύ που δίδαξες, συγχώρα με που διδάσκω· που φέρω το όνομα της δασκάλας, που Εσύ έφερες όταν ήσουν στη Γη. Δώσε μου την μοναδική αγάπη για το σχολειό μου· που ούτε το κάψιμο της ομορφιάς να είναι ικανό να κλέψει την τρυφεράδα μου απ’ όλες τις στιγμές. Δάσκαλε, κάνε ακατάπαυστο τον ενθουσιασμό μου και περαστική την απογοήτευση. Βγάλε από μέσα μου αυτό τον ακάθαρτο πόθο για δικαιοσύνη που εξακολουθεί να με ταράζει, το γελοίο απομεινάρι της διαμαρτυρίας που βγαίνει από μέσα μου όταν με πληγώνουν. Να μην πονάει η αγνόηση και να μην θλίβομαι για την λήθη αυτών που μας δίδαξαν.