9ο και... γράμματα σπουδάματα...

(Φωτο 1). Σαν σήμερα, στις 12 Απριλίου 1204 Φράγκοι και Ενετοί Σταυροφόροι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και τη λεηλάτησαν με μια πρωτόγνωρη μέχρι τότε στην παγκόσμια ιστορία καταστροφική μανία. Η πράξη αυτή που πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια της 4ης Σταυροφορίας θεωρήθηκε από σπουδαίους ιστορικούς αφενός «έγκλημα που παρέδωσε την Κωνσταντινούπολη και τα Βαλκάνια σε έξι αιώνες βαρβαρότητας» (Σερ Έντουιν Πήαρς) και αφετέρου μια «πράξη γιγαντιαίας πολιτικής ανοησίας» (σερ Στήβενσον Ράνσιμαν) που τελικά έφερε τους Οθωμανούς μέχρι έξω από τα τείχη της Βιέννης. Για την Αυτοκρατορία ήταν το δεύτερο «θανάσιμο κτύπημα», μετά από το πρώτο στη Μάχη του Ματζικέρτ το 1071 από τους Σελτζούκους, ενώ θ΄ ακολουθούσε το τελειωτικό τρίτο χτύπημα το 1453 με την Άλωση από τους Οθωμανούς του Μωάμεθ.  (Φωτο 2). Στις 31 Δεκεμβρίου του 1199 ο ισχυρός Πάπας Ιννοκέντιος ΙΙΙ κάλεσε τους ηγεμόνες της Δύσης για την 4η Σταυροφορία. Σταυροφόροι από πολλά σημεία της Ευρώπης συγκεντρώθηκαν την Άνοιξη

Ανούβις ή Κέρβερος; Η Μαρία επιστρέφει στην έκθεση ζωγραφικής και μας κάνει και ένα μάθημα  αιγυπτιακής και ελληνικής μυθολογίας που αφορά την πίστη των δύο λαών για την είσοδο στο κάτω κόσμο. Και επειδή βρισκόμαστε στην  Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου  να θυμόμαστε ότι σύμφωνα με τις Χριστιανικές παραδόσεις, ο όρος  Κάθοδος του Χριστού στον Άδη  ορίζει τη μ ετάβαση της ψυχής του Ιησού Χριστού, στον τόπο των νεκρών (στα ελληνικά «Άδης») , όπου μίλησε στους νεκρούς κατά το διάστημα του τριήμερου θανάτου του, όπως είχε κάνει και στους ζωντανούς, (βλ. γι’ αυτό την ορθόδοξη εικόνα «Εις Άδου κάθοδος», Τότε πήρε τις ψυχές των νεκρών από τον Άδη και τις έφερε στον τόπο όπου πηγαίνουν οι ψυχές τώρα, τόπο που τον ονομάζουμε «ουρανό». Εκεί οι ψυχές των προ Χριστού νεκρών και οι ψυχές των ανθρώπων που έζησαν μετά το Χριστό, μαζί, περιμένουν την ανάσταση, για να ζήσουν στη βασιλεία του Θεού παίρνοντας πάλι τα σώματά τους, αλλά ως αθάνατα και φωτεινά πλέον σώματα.