9ο και... γράμματα σπουδάματα...

Η Θεία Λειτουργία, έχει χαρούμενο αναστάσιμο χαρακτήρα.  Κατά τη μεγάλη Τεσσαρακοστή, τις καθημερινές ημέρες – εκτός δηλαδή από το Σάββατο και την Κυριακή που πάντα είναι αναστάσιμη – η εκκλησία μας ζει πένθιμα και κατανυκτικά και προετοιμάζεται με μετάνοια και νηστεία για τη μεγάλη γιορτή, την Ανάσταση. Αυτή την περίοδο οι Χριστιανοί, από τα πρώτα χρόνια, δεν τελούσαν τη Θεία Λειτουργία, ήθελαν όμως να κοινωνούν καθημερινά το Σώμα και το Αίμα του αγαπημένου Χριστού. Κρατούσαν λοιπόν μέρος των Τιμίων Δώρων που αγιάζονταν στην κυριακάτικη Θεία Λειτουργία και κοινωνούσαν από αυτά τις υπόλοιπες ημέρες. Διαμορφώθηκε έτσι μια εσπερινή ακολουθία που περιλαμβάνει πολλούς ψαλμούς, ύμνους και δεήσεις για να πλαισιωθεί η Θεία Κοινωνία. Αυτή η ακολουθία ονομάστηκε  Προηγιασμένη . Τελείται μέχρι σήμερα συνήθως τις Τετάρτες και Παρασκευές όλης της Σαρακοστής. Πρόκειται για ακολουθία συνδεδεμένη με τον εσπερινό, όπως δείχνει και το τυπικό της. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε πολλούς να

Την Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδας της Μεγάλης Σαρακοστής ακούγονται και οι 24 Οίκοι που συνθέτουν τον  Ακάθιστο Ύμνο . Ο μεγάλος σε έκταση και ιδιαίτερα πλούσιος σε θεολογικά νοήματα ύμνος, που αναπτύχθηκε τις προηγούμενες τέσσερις εβδομάδες, καθιερώθηκε να ψάλλεται στα μέσα του 7ου αιώνα, όταν βασιλιάς του Βυζαντίου ήταν ο Ηράκλειος. Ο συγγραφέας του είναι άγνωστος, αν και πολλοί τον αποδίδουν στον Ρωμανό τον Μελωδό, που έζησε τον 6ο αιώνα. Η αφορμή για να θεσπισθεί ο Ακάθιστος Ύμνος ως ακολουθία της Εκκλησίας (Χαιρετισμοί) στάθηκε η εκστρατεία του αυτοκράτορα Ηράκλειου εναντίον των Περσών. Οι Πέρσες είχαν κυριαρχήσει σε πολλές περιοχές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων και η Παλαιστίνη. Από κει άρπαξαν τον Τίμιο Σταυρό και αιχμαλώτισαν πολλούς χριστιανούς, μεταξύ των οποίων και τον Πατριάρχη Ζαχαρία. Έχοντας αρκετά οικονομικά προβλήματα ο αυτοκράτορας, βρήκε ως αφορμή την αρπαγή αυτή προκειμένου να εκστρατεύσει εναντίον του Πέρση βασιλιά Χοσρόη, με τον οποίο είχ

  Ευαγγελική περικοπή για την Κυριακή της Απόκρεω Ματθ. κε' 31-46 Η τρίτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στο πιο σημαντικό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, στη μέλλουσα Κρίση, ως απαραίτητος προβληματισμός των πιστών αυτή την αγωνιστική αυτή περίοδο της τεσσαρακοστής, της προετοιμασίας για την Ανάσταση του Κυρίου. Απόδοση στη Νέα Ελληνική 31Όταν ο Υιός του Ανθρώπου θα έλθει στην δόξα Του, και μαζί Του όλοι οι άγιοι άγγελοι, τότε θα καθίσει στον θρόνο της δόξας Του. 32Και θα συναχθούν μπροστά Του όλα τα έθνη. Και θα τους ξεχωρίζει, τους καλούς από τους κακούς, μέ την ευκολία πού ξεχωρίζει ο ποιμένας τα πρόβατα από τα ερίφια. 33Και θα βάλει τα μεν πρόβατα στα δεξιά Του· ενώ τα ερίφια στα αριστερά Του. 34Τότε θα στραφή ο Βασιλιάς σε εκείνους, που θα είναι στα δεξιά Του, και θα τους ειπεί: — Ελάτε, ευλογημένοι του Πατέρα Μου! Κληρονομήστε την βασιλεία, που έχει ετοιμασθή για σας από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος. 35Γιατί επείνασα, και σείς Μου εδώσατε να φάω· εδί

Ένα από τα παλαιότερα ελληνικά έθιμα για το Πάσχα είναι η Κυρά Σαρακοστή. Πρόκειται για ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής, η επίσημη έναρξη της είναι η Καθαρά Δευτέρα. Η  κυρά-Σαρακοστή  είναι ένα από τα παλαιότερα  έθιμα  της  Ελληνικής κοινωνίας  που σχετίζονται με τη γιορτή του  Πάσχα . Αποτελεί ένα  αυτοσχέδιο ημερολόγιο  για την περίοδο της  Σαρακοστής  ενώ ολόκληρη η παρουσία της κυράς-Σαρακοστής  συμβολίζει  τη  νηστεία. Ποια είναι η χρήση της κυρά-Σαρακοστής Έχει επτά πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Ουσιαστικά έχει τη χρήση αυτοσχέδιου ημερολογίου για την αντίστροφη μέτρηση των εβδομάδων από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη  Μεγάλη Εβδομάδα . Στον ελλαδικό χώρο την συναντάμε με διάφορες παραλλαγές. Η κυρά-Σαρακοστή και οι παραλλαγές της Στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια  χάρτινη ζωγραφιά , που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με επτά πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί  προσεύχεται , ένα σταυρό γιατί πή

Λίγες ημέρες πριν από την αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας.  Το Σάββατο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα η Εκκλησία μας γιορτάζει την  Ανάσταση του Λαζάρου , του φίλου του Κυρίου. Στη Βηθανία ζούσε ο Λάζαρος με τις αδερφές του, τη Μάρθα και τη Μαρία. Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Κυρίου. Κάποτε αρρώστησε πολύ βαριά. Οι αδερφές του έστειλαν μήνυμα στον Ιησού: «Κύριε, ο αγαπημένος σου φίλος είναι άρρωστος». Όταν το έμαθε ο Ιησούς είπε: « Αυτή η αρρώστια δεν είναι για να φέρει θάνατο, αλλά για να φανεί η δύναμη του Θεού, για να φανερωθεί με αφορμή την αρρώστια η δόξα του Υιού του Θεού ». Ο Ιησούς αγαπούσε τον Λάζαρο και τις αδερφές του, αλλά δεν έτρεξε κοντά τους αμέσως μόλις πληροφορήθηκε την ασθένεια. Έμεινε εκεί όπου βρισκόταν για δυο μέρες ακόμα. Κι όταν πέρασαν αυτές οι δυο ημέρες είπε στους μαθητές του: « Ας πάμε στην Ιουδαία. Ο Λάζαρος, ο φίλος μας, κοιμήθηκε. Πηγαίνω όμως να τον ξυπνήσω ». Οι μαθητές του νόμιζαν ότι μιλάει για τον ύπνο του σώματος και του είπαν: «Κύριε, αν κοιμήθηκε θα