Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μαΐου 28, 2024

ΠΑΡΝΗΘΑ - ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΛΕΙΣΤΩΝ - ΑΡΧΑΙΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΦΥΛΗΣ

Εικόνα
Πάρνηθα, μια σύντομη διαδρομή στο χρόνο Πριν η Πάρνηθα γίνει Εθνικός Δρυμός και χώρος αναψυχής και πεζοπορίας διέτρεξε τους αιώνες ως χώρος λατρείας, οχυρωματικό προπύργιο και “υδρομάνα” της Αττικής, ενώ πολλά είναι ακόμα τα σημάδια από τη διαχρονική χρήση και την κατοίκηση του βουνού, κάτι που μαρτυρείται και στον πλούτο των τοπωνυμιών του. Από τη σύντομη αναφορά του περιηγητή Παυσανία στην Πάρνηθα, μαθαίνουμε ότι η Πάρνηθα ήταν αφιερωμένη στο Δία, η λατρεία του οποίου ήταν άλλωστε συνήθης στις βουνοκορφές. Γνωστό είναι από ευρήματα και κείμενα της αρχαίας γραμματείας ότι στο σπήλαιο του Πανός λατρευόταν ο τραγοπόδαρος Πάνας, προστάτης των βοσκών. Σε ανασκαφές βρέθηκε μεγάλος αριθμός λυχναριών ενώ στην είσοδο του σπηλαίου υπάρχουν κόγχες λαξευτές όπου τοποθετούσαν αφιερώματα. Εκτός από τον ιερό της χαρακτήρα η Πάρνηθα ήταν και το σύνορο μεταξύ Αττικής και Βοιωτίας και το Αθηναϊκό κράτος είχε χτίσει δεκάδες οχυρά και φρούρια, από τα οποία σώζονται αρκετά σε ερειπιώδη κατάσταση. Ένα από...

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Εικόνα
ΚΛΙΚ στις ερωτήσεις.. . Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους Η πολιορκία στενεύει και η αγωνία των πολιορκημένων μεγαλώνει. Ο Μωάμεθ κάνει νέες προτάσεις για παράδοση,  αλλά  η απάντηση των Βυζαντινών είναι αρνητική. Οι Τούρκοι κάνουν τη μεγάλη επίθεση και  η Πόλη πέφτει  στα χέρια τους.          Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους Βιντεομάθημα Το πέρασμα των τεσσάρων καραβιών στον Κεράτιο όργισε πολύ το Μωάμεθ που αποφάσισε να στενέψει την πολιορκία. Με ένα τολμηρό σχέδιο πέρασε,  σε μια νύχτα,  70 καράβια από το Βόσπορο στον Κεράτιο, σέρνοντάς τα εννιά χιλιόμετρα στη στεριά, πίσω από το λόφο του Γαλατά, πάνω σε δρόμο στρωμένο με κορμούς δένδρων, χωρίς να πάρει είδηση κανείς. Μετά απ’ αυτό, ο Κεράτιος κόλπος έγινε δικός του και η Πόλη κλείστηκε ολόγυρα από στεριά και θάλασσα. Το επόμενο πρωί οι πολιορκημένοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. Η νίκη του Φλαντανελά ξεχάστηκε κι όλοι τώρα μιλούσαν με αγωνία...